19. ~ Nie myślisz, że to może być ona? ~

Ostatnią rzeczą, o jakiej myślała Kimberly było wstanie z łóżka. Jeszcze szczelniej okryła się kołdrą i starała się nie zważać na pukanie do drzwi. Wiedziała, że to Jack, ale chciała się z nim podroczyć.

- Śpię! Wróć za trzy godziny. Moooże się obudzę...

Chłopak jednak nic sobie z tego nie robił. Skorzystał z tego, że dziewczyna na noc nie zamknęła drzwi i bezproblemowo wszedł do środka.

Uśmiechnął się szeroko na zastały widok. Blondynka była odwrócona do niego tyłem i ciągle miała zamknięte oczy.

- Kimmy...

- Nie - rzuciła krótko. - Jeszcze pięć minut, proszę.

Brewer chwycił za róg kołdry i chciał ją zrzucić na podłogę. Nie obyło się oczywiście bez sprzeciwów i małej walki, lecz w końcu dopiął swego.

- Zimno mi - fuknęła przekręcając się na drugi bok i spoglądając na niego błagalnym wzrokiem. - Tęsknię za nią. Ona na ziemi jest samotna, ze mną będzie jej lepiej.

- Bardzo śmieszne - zaśmiał się.

Podszedł do blondynki, jednocześnie biorąc ją na ręce. Wtuliła się w niego, a jej powieki znowu opadły.

- Jak się nie ubierzesz w przeciągu piętnastu minut to się nie dowiesz, czy Connor się zgodził na imprezę Charlie'go - zawiadomił.

Jego słowa podziałały nawet lepiej niż głośny budzik. Kim natychmiast wyrwała się z jego uścisku, chwyciła przypadkowe ubrania i pobiegła do łazienki.

Punktualnie po upływie kwadransa, znowu pojawiła się przy Jack'u, który aż zagwizdał na jej widok, za co dostał lekko w ramię.

- Jesteś cholernie seksowna - mruknął i brutalnie wpił się w jej usta. 

Objął jej pośladki, podczas gdy ona zaczęła bawić się jego włosami. Po kilku minutach niechętnie się od siebie oderwali, lecz szatyn ciągle trzymał swoją dziewczynę w objęciach.

- Jaka impreza? - spytała słodko się uśmiechając.

- Charlie sobie ubzdurał, że Alexis należy się 'rekompensata' za przesłuchanie, czyli impreza w jej pokoju. Connor się zgodził, będzie za dwa dni.

- No i super - stwierdziła i jeszcze raz delikatnie musnęła jego usta.

****

- Proszę pani, śniadanie gotowe - oświadczyła potulnie jedna z służących i bez zbędnego słowa się oddaliła.

Pewna wysoka blondynka schodziła po schodach i z pogardą wpatrywała się w służbę krzątającą się po jej wielkim domu. Udała się do jadalni, gdzie czekał już na nią mąż czytający gazetę.

- Nie spóźnisz się do pracy, kochanie? - zapytała i uśmiechnęła się, nakładając jedzenie na talerz.

- Zostało mi jeszcze kilka minut, skarbie - oświadczył i jednocześnie przewrócił stronę, a jego oczom ukazał się pewien ciekawy artykuł. - Spójrz na to! Nie myślisz, że to może być ona? Co prawda starsza i większa, ale twarz ma podobną jak na zdjęciach.

Kobieta spojrzała na zdjęcie. W gruncie rzeczy, ta osoba znajdowała się na dalszym planie i rozmawiała z kimś, lecz miała pewność, że jej mąż się nie pomylił.

- Masz rację, Justin. Nie zmieniła się. Wiesz co? Chyba złożę jej małą wizytę, gdy już wrócimy z Brazylii - postanowiła i upiła łyk swojej ulubionej czarnej kawy z dwoma łyżeczkami cukru.

- Dobry pomysł, na pewno się ucieszy - oboje wybuchnęli śmiechem i zajęli się dalszą konsumpcją posiłku.

****

Kilka godzin później Kimberly siedziała w bibliotece, wybierając dla siebie jakąś ciekawą lekturę. Przeglądała różne książki, nie mogąc się zdecydować którą wybrać. W pewnej chwili usłyszała czyjeś kroki, zbliżające się do niej coraz bardziej. Nie odwracała się jednak, gdyż była za bardzo pochłonięta sprawdzaniem opisu pewnej powieści. Nagle poczuła, że ktoś łapie ją za rękę, odwraca do siebie, a następnie namiętnie całuje i przyciska do regału.

- Jack...

Jedną ręką objęła go za szyję, a drugą położyła na jego ramieniu. Język chłopaka pieścił jej podniebienie, na co dziewczyna jeszcze bardziej zmniejszyła odległość między nimi. Dzieliły ich tylko warstwy ubrań.

- Opanuj się - posłała mu chytry uśmieszek.

Odepchnęła go od siebie i pobiegła na korytarz, a potem na świeże powietrze. Pogoda nie należała do najlepszych. Niebo pokrywały deszczowe chmury, a pierwsze krople nieśmiało spadały na ziemię. Nikogo tam nie było, może z wyjątkiem Jack'a i Kimberly. Z każdą sekundą zaczynało padać coraz bardziej. Crawford ciągle uciekała przed Brewerem, który złapał ją na środku boiska od koszykówki. Nie potrzeba było wiele, by ich przemoczyło.

- Zmokniesz - rzucił Jack, obejmując ją w talii.

- Ty też i co? - zaśmiała się - Ale chodźmy, bo będziemy chorzy.

- Jeszcze chwila...

Szatyn przyciągnął blondynkę do siebie i namiętnie pocałował. 

Krople deszczu cały czas oblewały ich ciała, lecz oni w ogóle się tym nie przejmowali. Liczyła się tylko ta chwila. Kim była szczęśliwa, jak jeszcze nigdy. To co, że przebywała poprawczaku za zbrodnie, której nie popełniła? Obecność szatyna w pełni jej to rekompensowała... i to nawet z nawiązką.

- Chodź już, bo serio się przeziębisz - powiedział, gdy się od siebie oderwali. Gdy blondynka nie chciała ruszyć się z miejsca, chłopak przerzucił ją przez ramię i zaczął kierować się do wyjścia.

- Jack! Puść mnie no! Jack! - piszczała i starała się wyrwać.

- Nie, dzięki za ten pomysł - zaśmiał się i razem z nią wszedł do budynku, by potem odstawić ją do pokoju.

****

- No, no... postarałeś się. Brawo! - Tyler aż przyklasnął w dłonie na widok otrzymanych zdjęć. - Chociaż jakość pozostawia trochę do życzenia.

- A co niby miałem zrobić? - zbulwersował się niski mężczyzna o kruczoczarnych włosach - Masz szczęście, że były tam jakieś krzaki, bo nic by z tego wyszło. Stoją centralnie na środku!

Miller wziął zdjęcia do rąk, przy okazji popijając kawę w kawiarni. Tak jak mówił dwa tygodnie temu - wyszedł na wolność. Właśnie patrzył na kilka zdjęć zrobionych przez swojego podwładnego - Lucasa. Co na nich było? Deszcz, boisko i całująca się para... Jack i Kimberly. Zostały one zrobione niespełna kilka godzin temu.

- Nie pasuje mi, że ta suka jest z Brewerem, ale przez chwilę jeszcze to wytrzymam - mruknął.

- Kiedy zamierzasz... - brunet zaczął, lecz mu przerwano.

- Za jakiś czas. Może kilka dni... może tygodni... a może miesięcy, lecz bądź pewien, że ta dwójka zapłaci za zdradę i to bardzo boleśnie...

Witam państwa :D Mam nadzieję, że rozdział się podoba :D Z dedykacją dla Evelyyn Howard. ♥

Jak myślicie, kim jest to małżeństwo i o czym rozmawiało?

Przepraszam, że nie było to wgl Lexi i Charlie'go (o co prosiliście), ale obiecuję, że wszystko się wyrówna za tydzień, gdy dodam... DWA rozdziały. O taak... 21 grudnia, moje urodziny - rozdziały się sypią XD